سرپرستار بیمارستان کامکار، اولین مرکز درمانی مقابله با کرونا در کشور گفت: فکر نمی کردیم کرونا تا این موقع بماند. 

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان نظام پرستاری به نقل از ایسنا، در آستانه عید ۱۴۰۰ در شرایطی که با شروع واکسیناسیون امید به بازگشت به شرایط عادی را داشتیم، در سالگرد این مهمان نامیمون، سر و کله قوم و خویش انگلیسی اش پیدا شد و همانند سال گذشته به شرایط روزهای شروع کرونا رسیدیم و دوباره نقطه سرخط.

یک سال از آغاز کرونا می گذرد، بیماری که هیچگاه تصور نمی کردیم که سالی آن قدرعجیب، غم انگیز و متفاوت را برایمان به ارمغان بیاورد.
از اول ماجرا شروع می کنیم: روزهای ابتدایی گفتند از شنبه شرایط عادی می شود و ما هم تصور کردیم با یک قرنطینه ۱۴ روزه به شرایط عادی برمیگردیم و تعطیلات عید را دور هم از تجربیات این ۱۴ روز و خاطرات نان و کیک پختن برای هم تعریف می کنیم؛ اما روزهای قرنطینه از ۲۰، ۳۰،۴۰ و...روز گذشت و گذشت. عید را در قرنطینه به سر بردیم و در خیالی باطل تصور کردیم که با گرمای تابستان از بین خواهد رفت اما همچنان ادامه داشت و پیک ها را پشت سر میگذاشت.

 تا امروز که درآستانه عید ۱۴۰۰ در شرایطی که با شروع واکسیناسیون امید به بازگشت به شرایط عادی را داشتیم، در سالگرد این مهمان نامیمون، سر و کله  قوم و خویش انگلیسی اش پیدا شد و همانند سال گذشته به شرایط روزهای شروع  کرونا رسیدیم و دوباره نقطه سرخط.

در بین همه اقشاری که روز و شب درگیر پیامدهای غالبا منفی این مهمان ناخوانده بودند کادر بهداشت و درمان بیشترین تجربه و درگیری را با آن داشتند، به همین خاطر به گفتوگو با یکی از این سربازان جنگ کرونا نشستیم.

سید محسن رضوی راد، سرپرستار بیمارستان کامکار(اولین مرکز درمانی مقابله با کرونا در کشور) عنوان کرد: از اوایل بهمن مواردی پراکنده با علائم مشابه به بیمارستان مراجعه میکردند و در اواسط بهمن مراجعات زیاد شد تا اینکه با اصرار همکاران و ریاست بیمارستان تست های کرونا انجام و اولین موارد کرونایی در قم مشخص شد و اواخر بهمن ۹۸ در شرایطی که بیمارستان در شرایط عادی مشغول فعالیت بود اولین موارد بیماری کرونا اعلام شد.

وی گفت: بعد از نتیجه تست ها، ریاست بیمارستان کامکار قم بلافاصله جلسه ای با مسئولان بخش ها گذاشت و موضوع را اطلاع رسانی کرد. از زمانی که کرونا در چین آغاز شد بلافاصله واحدهای آموزشی را درباره بیماری دریافت کردیم و با توجه به اینکه بیمارستان ما بخش عفونی داشت از قبل شیوع کرونا احتمال مواجهه با آن را میدادیم و با تهیه و تکمیل لباس های محافظتی، ماسک و... آماده مواجهه با این بیماری شدیم؛ اما تصور نمی کردیم اولین کشور بعد از چین ایران باشد.

وی افزود: قبل از شیوع کرونا دستورالعمل ها را به همکاران تاکید می کردیم و دستورالعمل ها را در دی ماه بسیار جدی گرفتیم، همکاران لباس های مخصوص می پوشیدند؛ اما به دلیل سختی و کم شدن لباس های محافظتی مجدد به روال عادی برگشتیم تا اینکه در بهمن شیوع کرونا اعلام شد.
رضوی راد بیان کرد: از اول دی ماه وزارت بهداشت جزوه های آموزشی آشنایی با کرونا و دستورالعمل ها را به صورت خلاصه منتقل می کرد و تا حدود زیادی با اطلاعات موجود آشنا بودیم و بعد از اولین موارد ابتلا مسائل آموزشی را به صورت جدی تر دنبال کردیم.

این پرستار با بیان اینکه فکر میکردیم همانند آنفلوانزا با گرم شدن هوا شیوع آن کم می شود، خاطرنشان کرد: با توجه به بحث های علمی که با همکاران و پزشکان داشتیم و به تجربیات چین تصور می کردیم که میتوانیم در دوره ای سه ماهه کنترل کنیم و اصلا تصور نمی کردیم تا تابستان ادامه پیدا کند.

وی با اشاره به اینکه ویروس کرونا بسیار مرموز است، یادآور شد: این ویروس جوامع مختلف را درگیر کرده و مدام درحال تغییر است و مردم باید مراقب و گوش به زنگ باشند؛ زیرا با جدی نگرفتن بیماری و عدم اتخاذ تصمیم های درست فاجعه ای جبران ناپذیر رخ خواهد داد.

وی با تاکید بر اینکه واکسیناسیون باید جدی گرفته شود، خاطر نشان کرد: متاسفانه فضای تبلیغاتی علیه واکسیناسیون زیاد شده است و باید در نظر داشته باشیم که هر نوع واکسنی حداقل تا مدتی محدود مصونیت حداقلی می دهد و باید تلاش شود که از هجمه علیه واکسن پیشگیری شود.

این یک سال درگیری با این بیماری سال عجیبی بود؛ از روزهای ابتدایی شیوع کرونا که با اعلام دستورالعمل های بهداشتی، مواد ضدعفونی کننده و ماسک به قیمت های عجیب رسید و نادر شد و باز هم مثل خیلی از بحران ها سر و کله سلطان ها پیدا شد تا کارهای جهادی تولید این اقلام نادر و اهدای آن به مردم.

از روزهایی که اعلام کردند ماسک بزنید تا چند هفته بعد که اعلام کردند ماسک فایده ای ندارد و دوباره گفتند تنها راه مبارزه با آن ماسک است.
دوران کرونا تجربیات و خاطرات تلخ و شیرینی را برایمان به یادگار گذاشت. هیچ وقت آخرین ماه سال ۹۸ را فراموش نخواهیم کرد.