پرستار شهید فتح الله تقی زاده از زمان شیوع کرونا مانند بسیاری از همکارانش در خط مقدم مقابله با این بیماری بود و تا آخرین نفس در میدان مبارزه ماند تا در پی ابتلا به بیماری کووید به شهادت رسید.

به گزارش روابط عمومی سازمان نظام پرستاری، با شیوع ویروس کرونا پرستاران در خط مقدم مبارزه با این بیماری قرار گرفتند این عزیزان مجاهدانه و فداکارانه برای مقابله با این ویروس به میدان آمدند و در این راه صدها شهید سلامت بیانگر مجاهدت و ایثار کادر درمان کشور است.

پرستاران میتوانستند در آسایش کامل در کنار خانواده خود باشند ولی خستگی و همه عواقب را به جان دل خریدند و در خط مقدم مبارزه همچون ۸ سال دفاع مقدس استوار ایستادند؛ تا بتواند سلامتی و آرامش را به کشورشان برگردانند در ادامه با عبدالله تقی زاده برادر شهید مدافع سلامت فتح الله تقی زاده به گفت و گو می پردازیم. شهیدی که صبر و بردباریش زبانزد بود و فرزندانش در نبود پدر بی تاب هستند.

کاش این بیماری هرچی سریعتر تمام بشود
او گفت: حدود 4 ماه است که از شهادت فتح الله می گذرد اما هیچ کدام از خانواده نبودش را نپذیرفته ایم. انگار هنوز هست و ما در یک خواب هستیم و منتظریم بیدارشویم، تا ببینیم تمام این غم ها یک کابوس بد بوده است و فتح الله کنار ما نفس می کشد. صدای بغض گرفته اش را در پشت تلفن به راحتی می توان شنید که ادامه می دهد. کاش این بیماری هرچی سریعتر تمام بشود تا شاهد از دست دادن عزیزانمان نباشیم.

فرزندان بی تاب پدر هستند ...
همسر و فرزندان فتح الله هنوز نبود پدر را باور ندارند. فتح الله یک دختر و یک پسر دارد که خیلی به پدرشان وابسته بودند؛ و اکنون  بعد از نبود برادرم آنها دچار ناراحتی روحی شده اند، شاید دیگر کمتر بخندند یا اینکه بعد نبود پدر طعم خنده را نچشند.

تعهد و وجدان کاریام چی میشود؟    
وقتی به برادرم گفتم در این شرایط سرکار نروید یا شیفت کمتر بگیرید؛ چون واقعا شرایط حاد بود، قبول نمیکرد و میگفت: «کمبود نیرو است، برخی از کادر درمان به ویروس کرونا مبتلا شدهاند، در حال حاضر من میتوانم کاری انجام بدهم اگر من از بار مسئولیت شانه خالی کنم، تعهد و و جدان کاریام چی میشود؟ دائم به ما امید میدادند که چیزی نمیشود و نگران نباشید. 

هیچ وقت نا امید نمی شد 
صبر و بردباری فتح الله در میان تمام فامیل مثال زدنی بود. هیچ وقت از سختی ها گلایه نمی کرد و در زندگی ناامید نمی شد، همیشه انگیزه داشت و این انگیزه را به دیگران هم انتقال می داد. حتی زمانی که متوجه شد علائم کرونا دارد رفت تست داد و مستقیما خودش را بستری کرد و به همه ما امید می داد که زود خوب می شود
ولی هیچ وقت خوب نشد ...

تعهدش به بیماران مثال زدنی بود 
فتح الله به هیچ وجه اهل ریا و تظاهر نبود. به معنای واقعی کلمه مخلص بود و تعهدی که به مردم و بیمارانشان داشت. مثالزدنی بود، بارها برای خدماترسانی «دوستان، همسایگان و آشنایان» میرفت همیشه از حال اعضای فامیل و همسایگان با خبر می شد و اگر کمکی از دستش بر می آمد دریغ نمی کرد. پس از شهادت برادرم وقتی قدردانی مردم را دیدم که چگونه قدردان زحمات ایشان هستند، فهمیدم شهادت واقعا برازنده اش هست. 

انصاف نیست به جان مدافعان سلامت توجه نکنیم
از همه مردم خواهش میکنم؛ تلاش کنیم با رعایت پروتکلهای بهداشتی این روزهای سخت بگذرد چرا که با تلاش ما است که این روزهای سخت تمام میشود و آرامش به کشور بر میگردد؛ کادر درمان در میدان خط مقدم کرونا میجنگند؛ شهدای مدافعان سلامت جانشان و سلامتیشان را به پای مردم و کشورشان گذاشتهاند، انصاف نیست که به جان مدافعان سلامت توجه نکنیم.

شایسته نیست خانواده شهدای سلامت، دغدغه بررسی به پرونده های شهیدانشان را داشته باشند، خیلی از این خانواده ها عزیزانشان را از دست داده اند و از نظر روحی مساعد نیستند باید با سرعت بیشتری مسائل را بررسی کرد، چرا که آنها از جانشان برای حفظ کشور  گذشتند.

پای درد و دل عبدالله تقی زاده برادر شهید فتح الله تقی زاده نشستیم و از نبود عزیزشان دلمان به درد آمد؛ امیدواریم مردم این روزهای سخت کرونا و هشدارها را جدی تر بگیرند تا دیگر خانواده هیچ یک از مدافعان سلامت و مردم عزیز کشورمان این درد و رنج بزرگ را شاهد نباشند.